Die-Eet.info

Hoe komt een mens op het idee om een heel boek te maken met alleen pompoen recepten? Deze vraag is me regelmatig gesteld. En dan vertel ik het volgende verhaal:

In september 2004 haalde ik maar liefst 90 kilo pompoen van mijn volkstuintje. Aangezien we maar met zijn tweetjes zijn, voorzag ik dat ik uiterlijk halverwege de berg wel uitgekeken zou zijn op pompoen. Zeker omdat ik tot dan toe maar twee beproefde pompoenrecepten had. Het was dus nodig om het aantal recepten wat uit te breiden. De oplossing bleek de pompoen receptenwedstrijd die ik uitschreef uit onder vrienden en bekenden. Deze oproep had een groot respons, velen leverden hun lievelings pompoenrecept bij me in. De prijs, 25 kilo pompoen, werd gewonnen door Jacqueline van Dijk. Het winnende recept, de spinazierol, kwam dat jaar op onze kerstkaart te staan.

Met 90 kilo pompoen in de voorraadkelder kan je ook wel een beetje gaan experimenteren. Zo hebben we die geweldige berg met zijn tweetjes weg gegeten zonder dat we ooit twee keer hetzelfde hebben gegeten én zonder dat de pompoen ging tegen staan.

Het jaar erna kwam het idee op, om de verzamelde recepten te bundelen voor een kookboekje.

Om zeker te weten dat alle recepten duidelijk zijn en dat er geen fouten in staan werden de vrienden en bekenden nogmaals benaderd. Nu met de vraag of ze de nieuwe recepten wilden uitproberen. Deze groep voorkokers breidde zich op wonderbaarlijke wijze uit. Er zaten zelfs mensen tussen die ik niet kende, en tot de dag van vandaag nooit gezien heb. Collega’s van vrienden, familieleden van collega’s, mensen uit België, Duitsland, Engeland en Canada hebben meegeholpen. Uiteindelijk hebben ruim twintig mensen één of meer pompoenseizoenen recepten uitgeprobeerd en van commentaar voorzien. Dat was niet altijd gemakkelijk voor hen. Zo schreef ik bijvoorbeeld in het begin niet dat je de pitten uit de pompoen moest halen, dat was voor mij zo logisch dat ik vergeten was op te schrijven. Eén van de voorkokers heeft mijn instructie om precies te doen wat ik had opgeschreven heel letterlijk gevolgd, en heeft later die avond Chinees moeten halen. Een andere ijverige voorkoker is voor wijnsteenpoeder naar een winkel voor wijnmaak-benodigdheden gegaan en heeft daar een poeder gekocht waarmee je het wijnmaakproces aanzet. Een aarzelend commentaar kwam via de e-mail bij mij binnen. Het was wel lekker maar wel wat zuur. Het duurde even voor we beseften dat we allebei een ander soort wijnsteenpoeder hadden bedoeld. Ik bedoelde wijnsteenbakpoeder. Hoe mislukter het gerecht bij de voorkokers, hoe meer ik ervan leerde.

Niet alle recepten hebben de kritische ballotagecommissie gehaald en moesten worden weggegooid of in een grote revisie.

Drie winters na de gigantische pompoenoogst waren er ruim 100 recepten klaar. De veertig lekkerste staan in het pompoenenboekje. Door de grote variatie aan recepten zijn de pompoenen ons in de loop van die jaren niet tegen gaan staan. Elk jaar weer was het feest als de eerste pompoen geoogst kon worden. En ook, nu het niet meer hoeft voor het boek, staan de pompoenplantjes alweer in de grond, in afwachting van een goede oogst in het najaar. Ik hoop dat ook jij, door middel van dit boekje, geïnspireerd wordt en de veelzijdigheid van de pompoen leert kennen.

Heb je nog vragen of opmerkingen? Aarzel niet om contact op te nemen via

pompoen AT die-eet DOT info